Biologische morfologie van de blauwzwarte houtbij.
De pluimvoetbij
Geslacht
Pluimvoetbijen
Soortnaam
Pluimvoetbij
Species
Dasypoda hirtipes
Familie
Melittidae
Sub-familie
Dasypodainae
Genus
Dasypoda
Vliegperiode
Juni t/m augustus
Lengte man
12-15mm
Lengte vrouw
12-15mm
Foerageergebied
200m
Nestkeuze
Zandgronden, bestrating
Leefgebied
Zanderige bodem vb. heidegebied, Kempense naaldbossen, zandputten …
Sociaal gedrag
Meestal groepen van meerdere nesten
Bloemvoorkeur
Composiet familie, slangenkruid, jacobskruiskruid
Voorkomen
Algemeen
Zeldzaamheid
Niet bedreigd
Omschrijving
De Dasypoda hirtipes is een relatief grote bij, waarbij de vrouwelijke exemplaren makkelijk te herkennen zijn aan hun grote behaarde achterpoten. Deze pluimen dienen als extra hulpmiddel voor het uitgraven van hun nesten, die soms een diepte van 30-110 cm bereiken. Hierbij maakt het vrouwtje met haar kaken en poten eerst de grond los. Hierna duwt ze met haar achterlijf het overige zand naar buiten. Ze gebruiken deze pluimen ook voor het verzamelen van stuifmeel, om voedsel te voorzien voor de nieuwe larven. Dit stuifmeel stockeren ze in de zijtakken van het nest (4-14 broedcellen).
De pluimvoetbijen zijn vooral in de ochtend actief en vliegen voornamelijk op de gele composietbloemen bv paardenbloem, biggenkruid, streepzaad. Het vrouwtje maakt ongeveer 6-8 vluchten per dag, waarbij op de laatste meestal geen stuifmeel wordt verzameld. In België komt er één soort pluimvoetbijen voor.
Als mogelijke parasiet wordt de zwartsprietwespbij genoemd. Maar ook vliegen van de archphagidae parasiteren de nesten van de pluimvoetbij. Aangezien deze pluimvoetbij veel voorkomt in stedelijk gebied is ze makkelijk te ontdekken.
Parasieten
Vliegen
Zwartsprietwespbij
Meer over wilde bijen …
De rosse kegelbij
Biologische morfologie van de rosse kegelbij.
De maskerbijen
Biologische morfologie van de maskerbijen