De lathyrusbij

Geslacht

Behangersbijen

Soortnaam

Lathyrusbij

Species

Megachile ericetorum

Familie

Megachilidae

Sub-familie

Megachilinae

Genus

Vliegperiode

Half april to eind augustus

Lengte man

13-15mm

Lengte vrouw

12-14mm

Foerageergebied

106m (f) – 96m (m)

Nestkeuze

bestaande holtes bv bamboe stengels of gaten in muren

Leefgebied

stadstuinen, parken

Sociaal gedrag

Asociaal maar in groepen aan de nestplaatsen

Bloemvoorkeur

oligolectisch

Voorkomen

vrij algemeen

Zeldzaamheid

niet bedreigd

Megachile ericetorum

Omschrijving

de Lathyrus bij is een van de grootste behangersbijen. Ook al wordt ze beschouwd als een subgenus van de mechile, is het frapant dat zij niet haar nestingangen “behangt” maar zoals metselbijen mortel gebruikt. Daarom wordt de lathyrusbij ook wel eens ingedeeld in het genus van de mortelbijen (chalicodoma). Als grote verschil met andere behangersbijen hebben ze maar kaken met 2 tanden ipv 4. Grootste herkenningspunten zijn de geelbruine buikschuier, de rode beharing op de achterpoten en de kenmerkende brede dichtbehaarde banden op het achterlijf. Ze danken hun naam aan het feit dat ze vooral bloemen van de lathyrus familie bezoeken.

De vrouwtjes worden meestal kort bij de nestingang waargenomen. De lathyrusbijen verkiezen boorgangen in hout en bamboestengels als primaire nestplaats. In  tegenstelling tot de metselbijen verkiezen zij korte nest gangen (6cm) waar ze 3-4 eitjes inleggen. De lathyrus bijen bekleden hun nestgangen met een soort  betonspecie’ . De volgende generaties blijven deze nestgangen hergebruiken de volgende jaren.

Parasieten

Gouden kegelbij
De parsiet van de lathyrusbij wordt als vrij zeldzaam beschouwd.

Video :

Megachile ericetorum

Meer over wilde bijen …

Menu